Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Duo Reges: constructio interrete. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Ad eos igitur converte te, quaeso.

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Nihil ad rem! Ne sit sane; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Hic ambiguo ludimur. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Venit ad extremum;

Bork Concinnus deinde et elegans huius, Aristo, sed ea, quae desideratur, a magno philosopho, gravitas, in eo non fuit; Scisse enim te quis coarguere possit? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Summus dolor plures dies manere non potest?

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Sed quot homines, tot sententiae; Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quibus ego vehementer assentior. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Sed ad rem redeamus;